Το γεγονός ότι η υπέρταση διαγιγνώσκεται γίνεται αποδεκτό μόνο εάν υπάρχει επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης στο πρόσωπο ή συχνά άλματα. Ταυτόχρονα, διαφορετικά στάδια υπέρτασης εκδηλώνονται με διαφορετικές δυνάμεις. Στα αρχικά στάδια της νόσου, οι άνθρωποι συνήθως αγνοούν την ανάπτυξη προβλημάτων. Μερικές φορές ακόμη και μια ελαφρά αύξηση της θερμοκρασίας δίνεται μεγαλύτερη προσοχή από μια παραβίαση της κατάστασης όταν αναπτύσσεται αρτηριακή υπέρταση. Οι τύποι παθολογιών διαφέρουν ως προς τη δύναμη της εκδήλωσης των συμπτωμάτων και την παρουσία στο σώμα συνοδών ασθενειών. Μάλιστα, ακόμη και χωρίς εμφανή σημάδια, η υπέρταση δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη από ό, τι όταν συμπληρώνεται από διάφορες διαταραχές στον οργανισμό. Σημάδια υπέρτασης είναι: τρέμουλο των άκρων, ναυτία, πονοκέφαλος, μύγες μπροστά στα μάτια. Όλα τα συμπτώματα αναπτύσσονται λόγω προβλημάτων με τη ροή του αίματος στα εσωτερικά όργανα.
στάδια της υπέρτασης
Η κλινική της υψηλής αρτηριακής πίεσης χωρίζεται σε στάδια και βαθμούς βαρύτητας ανάλογα με την επίδραση σε ολόκληρο το σώμα και την ένταση των συμπτωμάτων που τη συνοδεύουν. Υπάρχουν 3 επίπεδα. Η διαίρεση σε στάδια θα βοηθήσει τον γιατρό να συστηματοποιήσει τα λαμβανόμενα διαγνωστικά δεδομένα και να επιλέξει τη σωστή τακτική για τη διόρθωση της κατάστασης του ασθενούς.
1ο στάδιο
Η αρτηριακή πίεση στο 1ο στάδιο της υπέρτασης δεν ξεπερνά το 159/99. Αυτή η αύξηση μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες. Η ξεκούραση θα βοηθήσει στην ομαλοποίηση της αρτηριακής πίεσης και στη μείωση του στρες. Με περαιτέρω εξέλιξη της παθολογίας, δεν θα είναι τόσο εύκολο να αποκατασταθεί ο κανόνας πίεσης.
Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης της νόσου δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι επηρεάζει τα όργανα-στόχους. Για το λόγο αυτό, η αρτηριακή υπέρταση είναι συχνά ασυμπτωματική. Μόνο μερικές φορές ο ύπνος διαταράσσεται, μπορεί να αναπτυχθούν σιωπηροί πονοκέφαλοι και πόνοι στην καρδιά.
Κατά τη διεξαγωγή κλινικών διαγνωστικών, μπορεί να σημειωθεί μια ελαφρά αύξηση του τόνου των αρτηριών του βυθού. Στο πρώτο στάδιο της νόσου, ο κίνδυνος υπερτασικής κρίσης είναι ελάχιστος, συχνά αυτή η κατάσταση συμβαίνει μόνο λόγω των επιπτώσεων των εξωτερικών συνθηκών στο σώμα. Ο κίνδυνος αυξάνεται επίσης σε γυναίκες που περνούν την εμμηνόπαυση. Το αρχικό στάδιο ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία. Συνήθως αρκεί μια αλλαγή στον τρόπο ζωής για αυτό. Δεν απαιτείται πάντα φαρμακευτική αγωγή. Με έγκαιρη θεραπεία και αυστηρή τήρηση των οδηγιών του γιατρού, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή.
2 βήματα
Αυτό είναι το στάδιο των ενεργών παθολογικών αλλαγών στα αγγεία - σοβαρή υπέρταση. Η πίεση στο 2ο στάδιο φτάνει τα 179/109. Η ξεκούραση δεν επαναφέρει το επίπεδό της. Ένα άτομο παραπονιέται για έναν βασανιστικό πονοκέφαλο, δύσπνοια κατά την προσπάθεια, χειρότερο ύπνο, ζάλη και αυξημένο καρδιακό ρυθμό.
Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη των πρώτων σημείων των εσωτερικών οργάνων. Τα πιο κοινά συμπτώματα της σοβαρής υπέρτασης είναι:
- σημάδια υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας.
- στένωση του αυλού των αρτηριών του αμφιβληστροειδούς.
- αύξηση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα.
- η παρουσία πρωτεΐνης στα ούρα.
Η υπέρταση σταδίου 2 αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο επικίνδυνων επιπλοκών που μπορεί να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό. Δεν θα λειτουργήσει χωρίς συνεχή ιατρική φροντίδα.
3 βήματα
Αυτό είναι το στάδιο των διαταραχών του οργάνου-στόχου λόγω μη φυσιολογικών αλλαγών στις αρτηρίες και μειωμένης κυκλοφορίας του αίματος σε όλο το σώμα. Πολύ σοβαρή υπέρταση σταδίου 3. Το τελευταίο στάδιο της υπέρτασης είναι η πιο σοβαρή, εκτεταμένη ασθένεια που αναπτύσσεται στο σώμα και επηρεάζει τα όργανα-στόχους. Τα μάτια, τα νεφρά, ο εγκέφαλος και η καρδιά επηρεάζονται περισσότερο. Η πίεση στο 3ο στάδιο είναι σταθερή, είναι δύσκολο να ομαλοποιηθεί ακόμη και με φαρμακευτική αγωγή. Συχνά υπάρχουν άλματα έως και 180/110 mm Hg. Art. και ακόμη περισσότερο. Η συμπτωματολογία είναι παρόμοια με αυτή του 2ου σταδίου, αλλά επιπλέον συνοδεύεται από παθολογικές εκδηλώσεις των προσβεβλημένων οργάνων. Η μνήμη συχνά επιδεινώνεται, ο καρδιακός ρυθμός διαταράσσεται σοβαρά, η οπτική οξύτητα μειώνεται.
Αυτό το στάδιο είναι επικίνδυνο γιατί επηρεάζει πάντα την καρδιά. Η συσταλτικότητα και η αγωγιμότητά του στο μυοκάρδιο διαταράσσονται.
Βαθμός
Εάν η αρτηριακή πίεση αυξηθεί και τα μέτρα που λαμβάνονται δεν έχουν αποτέλεσμα, μπορεί να υποτεθεί ότι η ασθένεια θα προχωρήσει. Η βέλτιστη αρτηριακή πίεση είναι 120/80. Ο κανόνας για τη συστολική πίεση είναι 120-129 και η διαστολική - 80-84. Υπάρχει επίσης υψηλή φυσιολογική πίεση όταν ένα άτομο αισθάνεται καλά - έως 139/89 mm Hg. Art. Στην ιατρική, η υψηλή αρτηριακή πίεση χωρίζεται σε 3 βαθμούς.
εγώ τώρα
Η αρτηριακή υπέρταση πρώτου βαθμού είναι ήπια, χαρακτηρίζεται από πτώσεις πίεσης και διακυμάνσεις από 140/90 έως 159/99. Ο κίνδυνος κρίσης σε μια τέτοια κατάσταση ελαχιστοποιείται, δεν υπάρχουν συμπτώματα δυσλειτουργίας άλλων οργάνων και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Για να καταπνίξετε μια επίθεση, εκτός από τη λήψη ειδικών χαπιών, πρέπει να χαλαρώσετε λίγο, να προσπαθήσετε να αποφύγετε το άγχος, οι βόλτες και τα θετικά συναισθήματα έχουν ευεργετική επίδραση στην υγεία.
Εάν η συστολική πίεση δεν υπερβαίνει το 159 και η διαστολική - 99 mm Hg Art. , τότε το άτομο διαγιγνώσκεται με ήπια υπέρταση - τον πρώτο βαθμό. Χαρακτηρίζεται από τέτοια σημάδια:
- πονοκέφαλος που επιδεινώνεται με την προσπάθεια.
- λοξά, επώδυνη αίσθηση στο αριστερό στήθος, που ακτινοβολεί στην ωμοπλάτη και κάτω από το χέρι.
- ζάλη αρκετά σοβαρή ώστε να προκαλέσει λιποθυμία.
- επιτάχυνση του καρδιακού παλμού?
- μαύρες μύγες?
- κουδούνισμα στα αυτιά?
- Διαταραχή ύπνου.
Ένα άτομο δεν παρατηρεί πλέον τα αναφερόμενα συμπτώματα εάν αναπτύσσονται συνεχώς. Μια κρίση υπέρτασης μπορεί να ξεκινήσει υπό την επίδραση του στρες και, με τη σωστή υποστήριξη, να περάσει χωρίς συνέπειες.
II βαθμού
Η υπέρταση 2ου βαθμού αρχίζει να αναπτύσσεται πιο ενεργά. Το επίπεδο πίεσης φτάνει ήδη τα 160/100 - 179/109. Αναπτύσσονται σημάδια υπερτασικής κρίσης - εμφανίζονται κρύοι ιδρώτες, εμφανίζονται εξογκώματα χήνας στο δέρμα, το δέρμα του προσώπου κοκκινίζει.
Τα συμπτώματα του 2ου βαθμού της νόσου περιλαμβάνουν:
- παροδική εγκεφαλική ισχαιμία - επιδείνωση της ροής του αίματος στο όργανο.
- αύξηση της συγκέντρωσης κρεατινίνης στο αίμα.
- στένωση των αρτηριών στον αμφιβληστροειδή?
- αύξηση του μεγέθους της αριστερής κοιλίας.
- Πρωτεΐνη στα ούρα που βρέθηκε κατά τη διάρκεια των εξετάσεων.
- επίμονη κόπωση?
- ναυτία;
- σφύζει στο κεφάλι?
- πρήξιμο του προσώπου?
- έντονη εφίδρωση?
- βλάβη στα εσωτερικά όργανα ·
- μούδιασμα των δακτύλων?
- θολή όραση;
- κρίσεις.
Τα φάρμακα δεν αντιμετωπίζουν καλά την ομαλοποίηση της κατάστασης του ασθενούς. Οι γιατροί δίνουν προσοχή όχι μόνο στο επίπεδο πίεσης, αλλά και στην ταχύτητα ανάπτυξης της νόσου. Η υπέρταση δεύτερου βαθμού επηρεάζει τα νεφρά. Ο ασθενής σχεδόν πάντα παραπονιέται για αδιαθεσία.
III. Βαθμός
Ο 3ος βαθμός υπέρτασης είναι ο πιο σοβαρός. Όταν εμφανίζεται, η όραση πέφτει απότομα, η μνήμη επιδεινώνεται, η ταχυκαρδία είναι συχνή και ο κίνδυνος υπερτασικής κρίσης είναι υψηλός. Οι επιπλοκές αυτής της πάθησης περιλαμβάνουν θρόμβωση, εγκεφαλοπάθεια, ανεύρυσμα, ανεπάρκεια των νεφρών και της αριστερής κοιλίας της καρδιάς, το σχηματισμό μώλωπες σε όλο το σώμα και οίδημα του οπτικού νεύρου. Η παθολογία είναι μη αναστρέψιμη. Με υψηλή αρτηριακή πίεση 3ου βαθμού, ο ασθενής χρειάζεται οπωσδήποτε βοήθεια και φροντίδα από έξω. Τα κύρια σημάδια της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι:
- Αρρυθμία;
- αστάθεια βάδισης?
- σημαντική οπτική αναπηρία.
- παραβίαση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο, προκαλώντας πάρεση και παράλυση.
- Κρίση που συνοδεύεται από σύγχυση και διαταραχές ομιλίας.
- οξύς πόνος στην καρδιά?
- απόχρεμψη αίματος?
- περιορισμός της κινητικότητας και της ικανότητας αυτοεξυπηρέτησης·
- αδυναμία σωστής επικοινωνίας.
Αυτά τα συμπτώματα υποδηλώνουν την εξέλιξη της υπέρτασης και την εμπλοκή νέων οργάνων στη νόσο. Σταδιακά, αναπτύσσονται πιο μη αναστρέψιμες επιπλοκές.
Ταξινόμηση σύμφωνα με παράγοντες κινδύνου
Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι επικίνδυνη κυρίως λόγω των πολλαπλών και συχνά μη αναστρέψιμων επιπλοκών της. Οι περισσότεροι ασθενείς γίνονται ανάπηροι ή πεθαίνουν όχι ειδικά από υψηλή αρτηριακή πίεση, αλλά από οξείες διαταραχές σε άλλα όργανα που προκαλούνται από αυτήν.
Οι πιο επικίνδυνες καταστάσεις είναι η ισχαιμική νέκρωση, η εγκεφαλική αιμορραγία, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, η νεφρική ανεπάρκεια. Προκειμένου να αποφευχθούν διάφορες επιπλοκές που σχετίζονται με δυσλειτουργία άλλων οργάνων, ο γιατρός καθορίζει τον βαθμό κινδύνου κατά την εξέταση. Τα επίπεδα κινδύνου υποδεικνύονται με αριθμούς από το 1 έως το 4. Αποδεικνύεται ότι η διάγνωση περιέχει πληροφορίες για το βαθμό και τον κίνδυνο βλάβης, π. χ. Β. Βαθμός GB 2, κίνδυνος 4.
Χαμηλού κινδύνου (αμελητέο)
Αυτός ο δείκτης κινδύνου για την ανάπτυξη επιπλοκών υπέρτασης παρατηρείται σε γυναίκες κάτω των 65 ετών και σε άνδρες κάτω των 55 ετών με ήπια υπέρταση σταδίου 1. Μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, μόνο το 15% των ανθρώπων θα αναπτύξει επιπλέον καρδιαγγειακή νόσο λόγω της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Αυτοί οι ασθενείς συνήθως επισκέπτονται γενικοί ιατροί, αφού δεν έχει νόημα να πάτε σε καρδιολόγο και να υποβληθούν σε σοβαρή θεραπεία.
Εάν επιμείνουν μικροί κίνδυνοι, ένα άτομο θα χρειαστεί να κάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής του μέσα στους επόμενους 6 μήνες. Αυτό θα οδηγήσει σε θετικές εξελίξεις. Εάν δεν υπάρχουν αποτελέσματα και δεν μπορεί να επιτευχθεί μείωση της αρτηριακής πίεσης, συνιστάται η αλλαγή της τακτικής της θεραπείας του ασθενούς και η διεξαγωγή φαρμακευτικής θεραπείας.
Μεσαίου κινδύνου
Αυτή η ομάδα ασθενών περιλαμβάνει υπερτασικούς ασθενείς των οποίων οι δείκτες αρτηριακής πίεσης δεν είναι περισσότεροι από 179/110. Συνήθως, αυτά τα άτομα έχουν 1-2 παράγοντες κινδύνου από τους παρακάτω:
- Κάπνισμα;
- Γενεσιολογία;
- Ευσαρκία;
- υψηλή συγκέντρωση χοληστερόλης?
- έλλειψη σωματικής δραστηριότητας?
- περιορισμένη ανοχή στη γλυκόζη.
Τα επόμενα 10 χρόνια, επικίνδυνες καρδιαγγειακές παθολογίες αναπτύσσονται στο 20% των περιπτώσεων. Η οργάνωση ενός σωστού τρόπου ζωής είναι αναπόσπαστο μέρος της διατήρησης της υγείας. Μέσα σε 3-6 μήνες, δεν επιτρέπεται η συνταγογράφηση φαρμάκων, επιτρέποντας στον ασθενή να αποκαταστήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την υγεία του μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής.
υψηλού κινδύνου
Αυτή η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει ασθενείς με δείκτες 179/110 ή περισσότερους με την παρουσία περισσότερων από 2 προδιαθεσικών παραγόντων. Υπάρχει επίσης υψηλός κίνδυνος για άτομα με βλάβες στα όργανα-στόχους, σακχαρώδη διαβήτη, αγγειακή νόσο του αμφιβληστροειδούς και αθηροσκλήρωση.
Μπορεί επίσης να μην υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, αλλά τα άτομα με υπέρταση σταδίου 3 διατρέχουν ούτως ή άλλως υψηλό κίνδυνο. Πρέπει να λάβετε θεραπεία από καρδιολόγο. Ο κίνδυνος επιπλοκών είναι 30%. Η ομαλοποίηση του τρόπου ζωής χρησιμοποιείται μόνο ως πρόσθετη τακτική στο πλαίσιο της λήψης ειδικά επιλεγμένων φαρμάκων. Η επιλογή των πιο αποτελεσματικών φαρμάκων θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό.
θεραπευτικές προσεγγίσεις
Ο κύριος στόχος της θεραπείας της υπέρτασης είναι η μείωση της πίεσης και η πρόληψη των συνεπειών. Η πλήρης αποκατάσταση είναι αδύνατη, αλλά η σταδιοποίηση και η επαρκής θεραπεία θα βοηθήσουν να σταματήσει η ενεργός εξέλιξη της παθολογίας και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος υπερτασικής κρίσης.
Η φαρμακευτική θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων που αναστέλλουν την παραγωγή νορεπινεφρίνης και την αγγειοκινητική της δραστηριότητα. Ταυτόχρονα απαιτείται η χορήγηση διουρητικών, αντιαιμοπεταλιακών, υπογλυκαιμικών, υπολιπιδαιμικών και ηρεμιστικών. Ελλείψει του αναμενόμενου αποτελέσματος, πραγματοποιείται αμέσως συνδυασμένη δράση πολλών αντιυπερτασικών φαρμάκων.
Σε μια υπερτασική κρίση, η πίεση πρέπει να μειωθεί μέσα σε μία ώρα μετά την επίθεση, διαφορετικά αυξάνεται ο κίνδυνος επικίνδυνων επιπλοκών και θανάτου. Σε μια τέτοια κατάσταση, τα αντιυπερτασικά φάρμακα χορηγούνται με ένεση ή ενστάλαξη.
Ανεξάρτητα από το βαθμό και το στάδιο της δυσλειτουργίας του σώματος, μια σημαντική μέθοδος θεραπείας είναι η ομαλοποίηση της διατροφής, η συμμόρφωση με μια ειδική δίαιτα. Η δίαιτα περιλαμβάνει απαραίτητα τροφές εμπλουτισμένες με μαγνήσιο, κάλιο και βιταμίνες. Απαιτείται περιορισμός της χρήσης αλατιού, εγκατάλειψη αλκοόλ, τηγανητών και λιπαρών τροφίμων. Με το υπερβολικό βάρος, η ημερήσια περιεκτικότητα σε θερμίδες των τροφίμων μειώνεται, η ζάχαρη, τα αρτοσκευάσματα και άλλα είδη ζαχαροπλαστικής απαγορεύονται.
Τα άτομα με υπέρταση επωφελούνται από μέτρια σωματική δραστηριότητα - θεραπεία άσκησης, κολύμπι, περπάτημα. Ακόμη και με υψηλή αρτηριακή πίεση, το θεραπευτικό μασάζ έχει θετική επίδραση στην ευεξία. Το κάπνισμα απαγορεύεται αυστηρά, θα πρέπει να δημιουργήσετε αντίσταση στο στρες με τη βοήθεια ψυχοθεραπευτικών πρακτικών και τεχνικών χαλάρωσης.
Η αποτελεσματικότητα της σύνθετης θεραπείας αξιολογείται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια:
- Βραχυπρόθεσμοι στόχοι είναι η ομαλοποίηση της πίεσης σε ένα επίπεδο στο οποίο ο ασθενής αισθάνεται άνετα.
- Μεσοπρόθεσμοι στόχοι είναι η πρόληψη της εμφάνισης και η ενεργός ανάπτυξη παθολογιών στα όργανα-στόχους.
- Μακροπρόθεσμοι στόχοι είναι η αποφυγή επιπλοκών και η παράταση της ζωής του ασθενούς.
Η υπέρταση είναι μια ασθένεια που είναι πολύ πιο εύκολο να αποφευχθεί παρά να την καταπολεμήσετε σε όλη τη ζωή σας προσπαθώντας να ανακουφίσετε τα συμπτώματα και να αποτρέψετε τη συστηματική επιδείνωση της κατάστασης. Όσο νωρίτερα γίνει η διάγνωση και καθοριστεί το στάδιο της υπέρτασης, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η θεραπεία.